Bazı insanlar aramızdan ayrıldıklarında, geride yalnızca anılar değil, yaşamayı sürdüren bir ses bırakırlar. İlhan Şeşen de onlardan biriydi. Hayatını müziğin, kelimelerin ve dostluğun içinden kurmuş; bir kuşağın kalbinde yer etmiş, bir diğerine ise hâlâ yol gösteren bir figür olarak aramızdan ayrıldı. Ne abartılı bir sahneyle ne de kendine dönük bir gösteriyle. Onun vedası da tıpkı şarkıları gibi yerli yerindeydi.

İlhan Şeşen yalnızca bir müzisyen değildi; kimi zaman zarafetiyle konuşan, kimi zaman da duyarlılığıyla hafızada kalan bir karakterdi. 1970’lerde hukuk eğitimi aldı, ancak yolları onu müziğe, söze, sahneye ve anlamlı ilişkiler kurmaya yönlendirdi. Popülerliğin gürültüsüne hiç gerek duymadan, kalıcı olmayı seçenlerdendi. Şarkılarını dinleyen herkes, onun anlatımındaki içtenliği fark ederdi: Ne bağırırdı ne de susardı. Tam zamanında ve gerektiği kadar konuşurdu.

1980’lerin başında Ferhan Şensoy’un Ortaoyuncular topluluğuna müzik yaptı. Bu sadece bir bestecilik ilişkisi değil; tiyatronun ritmine, ironisine ve metnine duyulan samimi bir ortaklıktı. O oyunlarda müzik, anlatının sesi hâline geliyordu. Bu işbirliğin en unutulmaz örneği, 1986’da sahnelenen İçinden Tramvay Geçen Şarkı oldu. Ferhan Şensoy’un mizahla ironiyi ustalıkla harmanladığı bu oyun, Grup........

© Medyascope