Her şey kendi tabiatına, şartların gereğine uygun ilerlerken, herkes ihtiyaçlarına, tarihin dağıttığı rollere uygun davranırken biri kalkar bir şey yapar ve bütün düzenler-düzenekler ve planlar alt-üst olur. İklim değişir, yüksek tepeler kara-borana teslim olur. Ve sonunda bütün taraflar yapıp ettiklerini, kafalarının arkasındakileri gözden geçirip yepyeni bir tutum ve mevzi almak zorunda kalır.

Sarayların camlarını titreten bir öfke üzerine fikir yürütüyoruz.

Özgür Özel’in sarsıcı öfkesi tam olarak böyle bir şey. Herkesi ve her şeyi değiştirecek kadar etkileyici. Gelişmeleri önceden görmek istiyorsanız bu öfkenin peşine takılıp harekete geçirdiği dinamikleri ve zincirleme tepkimeleri takip etmelisiniz.

Saray’ın, yıldızı parlayan CHP’yi ezip dağıtma projesi daha başında çöktü. 19 Mart operasyonu planlandığı gibi yürümedi, İmamoğlu “terör zanlısı” yapılamadı, İBB’ye ve CHP’nin başına kayyum atanamadı. “Muhalefeti içeri tıkma projesi”, klasik polis devleti taktikleri ile itirafçılar üzerinden balık avlamaya dönünce, inandırıcılığını ve algı oluşturma yeteneğini kaybetti.

Benzetmeyi şöyle yapmıştım: Camdan köşkte oturanlar komşusunun ahşap kulübesinin küçük camına taş atarsa, karşılığında taş yağmuruna maruz kalırlar. Mesele algı ise, alın size kamuoyunun peşinen alıp kabul edeceği manzara: İçişleri Bakanlığı izin vermediği için AK Partili belediyeler hakkında kamyonlar dolusu dosya işleme konamıyor. CHP’li belediyelere yönelik soruşturmalar neredeyse tek başlarına “AK Partili belediyelerin onca yolsuzluğu neden yargıya intikal edemiyor?” karşılığını gündeme yerleştiriyor.

Ok bir kez yaydan çıkmış, geri dönüşü yok. Üstelik ekonomi bu makus hamle ile çökmüş durumda. Halkın en son tükettiği ekmek olan umut da kalmadı. İktidar zamanın yıpratıcı gücünü devreye sokmaktan, CHP cephesini bıktırıp teslim almaktan başka çare bulamadı. Ama yıpranan kendisi oldu.

19 Mart operasyonunu planlayanların kafasında muhtemelen........

© Medyascope