Bu hafta, Zeytin Dalı’nın samimi stüdyosunda, seslerini binlerce dinleyiciye ulaştıran iki modern hikâye anlatıcısıyla, Deniz Altunay ve Olcay Mağden’le bir araya geldik. “Meçhule Giden Gemi”nin usta mimarları, sadece bir podcast yapmıyor; aynı zamanda toplumun kolektif bilinçaltına açılan bir kapıyı aralıyorlardı. Onlara, true crime türünün neden bu denli büyük bir ilgiyle sahiplenildiğini sorduğumda ise, cevap sadece merakımı gidermekle kalmadı, zihnimde yepyeni pencereler açtı.

Konuştukları şey, aslında insanlık tarihi kadar eski bir ihtiyacın modern yüzüydü. Dediklerine göre, dinleyiciler o karanlık hikayelerin labirentlerinde kaybolurken, kendilerini bir dedektifin yerine koyarak, çözüme ulaşmanın verdiği o benzersiz tatmini yaşıyorlardı. Bu, binlerce yıl önce Atina’nın amfi tiyatrolarında yaşanan o kadim katarsisin, yani arınmanın, günümüz dijital çağına uyarlanmış haliydi. Peki, bu derin arınma hissini tetikleyen neydi? Sanırım cevap, hepimizin içinde, ilkel beynimizin derinliklerinde uyuyan o arkaik korkuda yatıyor: “Her an, her yerde, görünmez bir tehdit altındayım.”

İşte bu korkuyu, güvenli bir mesafeden yaşayarak çözmek, bizi onun pençesinden kurtarıyor ve

© Medyascope