Gözaltında kaybedilen yakınlarını arayan Cumartesi Anneleri, 30 yıldır gözaltında kaybedilen yakınlarını arıyor. Türkiye’nin en uzun erimli sivil itaatsizlik eylemini gerçekleştiren Cumartesi Anneleri, kayıplarının bulunması, faillerin yargılanması ve adaletin sağlanmasını istiyor. Yıldönümünde açıklama yapan HD İstanbul Şubesi Gözaltında Kayıplara Karşı Komisyon Üyesi Sebla Arcan “Onları görün, seslerine kulak verin, adalet taleplerine eşlik edin” dedi.

“Kayıplarımız nerede?” diyerek 27 Mayıs 1995’te oturma eylemine başlayan Cumartesi Anneleri, o günden bu yana gözaltında kaybedilen insanların akıbetlerinin açıklanması ve faillerin yargılanması için Galatasaray Meydanı’nda toplanıyor.

Arjantin’in Plaza de Mayo Anneleri’nden esinlenerek bu oturmayı gerçekleştiren Cumartesi Anneleri, Türkiye’de 90’lı yıllarda devlet politikası haline gelen gözaltında kaybetmeyi protesto ediyor.

Her cumartesi saat 12:00’de Galatasaray Lisesi’nin önünde buluşan aileler ve onları destekleyen insan hakları aktivistleri kaybedilen insanların fotoğrafları, karanfiller ve bir pankartla basın açıklaması yapıyor.

Cumartesi Anneleri, ilk kez 1995’te gözaltında kaybolduktan sonra işkence edilmiş bedeni kimsesizler mezarlığında bulunan Hasan Ocak için toplandı.

Daha sonra gözaltına alındıktan sonra kendilerinden bir daha haber alınamayan kişilerin aileleri, bu eylemden haberdar oldukça İnsan Hakları Derneği’ne (İHD) başvuruda bulundu ve Galatasaray Lisesi önündeki eylemlere katıldı.

Cumartesi Anneleri’nin 170. buluşması, “bir yerlerden talimat aldıkları” gerekçesiyle güvenlik güçleri tarafından engellendi. 30 hafta boyunca Cumartesi Anneleri eylem........

© Medyascope