Barbaros Gökdemir, önümüzdeki ay düzenlenecek 44. İstanbul Film Festivali’yle ilgili beklentilerini ve öngörülerini yazdı.

Nisan ayında düzenlenecek olan İstanbul Film Festivali seçkisi, geçtiğimiz hafta sessiz sakin bir şekilde açıklandı. Türkiye’nin içinden geçtiği bu sert günlerde, nasıl bir festival ayı geçireceğimize dair kafamda tabii ki birçok soru işareti var. Dilerim filmlerin ve sinemacıların, seyirci ile özgürce buluşabildiği ve anlamlı diyalogların kurulabildiği günler yakın olur. Ne de olsa festivallerin amacı bu değil mi? Ancak durum bu sene, pek de iç açıcı gözükmüyor…

Bu seneki festival programına baktığımda, radikal değişikliklere gidildiğini görüyorum. Festivalin 10 yıldır devam eden, LGBTİ sinemacıların işlerinden oluşan ve queer sinemanın örneklerini izleme şansı bulduğumuz “Neredesin Aşkım” bölümü artık yok. Her sene, yeni birçok yerli yapımı seyirci ile ilk defa buluşturan ve sinemamızın en prestijli seçkisi olan ulusal yarışma bölümü de programdan tamamen kaldırılmış; ulusal filmlerin, uluslararası filmler ile yarışacağı ana bir yarışma seçkisi oluşturulmuş. Memleketin dört bir yanından, din, dil ve ırk ayrımı gözetmeksizin farklı hikayeleri ve mücadeleleri bir araya getiren ulusal belgesel yarışma bölümü de bu yılki festival programında yer almıyor. Yine ulusal filmler seçkisinde olduğu gibi, yerli belgesellerin, uluslararası yapımlar ile bir arada yarışacağı bir programlama tercihi yapılmış.

Bütün bunlara bakınca, biz bu filmi daha önce görmüştük demeden edemiyor insan…

Yakın geçmişte, Antalya Film Festivali yöneticileri, festivalin uluslararası olma iddiasını bahane ederek ulusal sinema bölümünü rafa kaldırmışlardı. Buna karşılık sinemacılar, bu karara sert bir tepki göstererek protestolarını Antalya........

© Medyascope