Konfüçyüs ” kadın aşktır ve aşkı yaratanda odur. İki ayrı dünyayı birleştiren Kadındır” diyor.

Biz tertemiz aşkı hediye eden yaşatan kadını sokak ortasında hunharca öldürüyoruz. Kadın annedir, kutsallığın adını bile bilmeyenlerin adını koyamadıkları sevgidir. Bildikleri tek şey kadına işkencedir. Acı çektirme duygusu ve narsist duygulara bürünmüş öfkedir. Benim ülkemde bile kadının adının tüm güzelliklerden silindiğini görmek acı veriyor insana. Sürtük tanımıyla anılan kadınların suskunluğuna bakınca, gösterdikleri asaletin büyüklüğü karşısında insanın duygulanmaması mümkün mü? Kadında saflığın adı beyazdır, umudun adı yeşildir, asalet haysiyet ve saygıda mordur. İşte kadını bu dünyanın içinde yaşamak bana göre ona verdiğimiz en kutsal değer bu değil mi? Ama cehaletin tümüyle hâkim olduğu bir toplumsal yapıda bu değerleri görmek mümkün değil. Bu memlekette kadın tümüyle yok hükmünde bırakıldı. Dövüldü, hırpalandı, sokaklarda süründürüldü, öldürüldü, yakıldı. Sokakta........

© Medya Siyaset