Kuruluşun ve kurtuluşun partisi…

Bu topraklarda bağımsızlığın adını koyan, cumhuriyetin harcını kararak, mazlum bir milleti ayağa kaldıran koca çınar: Cumhuriyet Halk Partisi.

Evet, tarihsel olarak tartışmasız biçimde kuruluş ve kurtuluşun karşılığıdır. Ve yine evet bu ülkenin yeniden kurtuluşu için teorik olarak en güçlü damar hala CHP’dedir.

Ama teorik doğrular, pratik çürümeyi örtmez.

Bugün karşımızda duran gerçek şudur: CHP, ülkeyi kurtaracak potansiyele sahip olmakla birlikte, mevcut dönüşümcü ama tarihine muhalif kadroları ve pusulasız istikametiyle bu kurtuluşu gerçekleştirme kabiliyetini yitirmiştir. Daha doğrusu, bu kabiliyet bilinçli ya da bilinçsiz biçimde felç edilmiştir.

Sorun yalnızca iktidar olamamak değildir.

Sorun, ne olduğu unutulmuş bir muhalefet haline razı olmaktır.

Bir parti düşünün; kurucu değerleriyle arasına mesafe koymayı “modernizasyon”, kendi tarihine itirazı “yenilenme”, omurgasız açılımları “strateji” diye pazarlayan kadroların elinde şekillensin. Sonra da bu partiden memleketi ayağa kaldırmasını bekleyelim. Bu, hastalığı teşhis etmeden reçete yazmaya benzer.

Asıl mesele burada başlıyor.

Çünkü bu tablo yalnızca amiral gemisinde değil, parlamentodan parti meclisine, il örgütlerinden yerel yapılara kadar yayılan bir politik metastaz halini almıştır. Hücre hücre, sessizce ve sinsice…

Metastazın en tehlikeli tarafı da budur: İlk başta fark edilmez. Vücut alışır. Ağrı hissedilmez. Ta ki geç kalınana kadar.

Bugün CHP’nin yaşadığı tam olarak budur.

Bir yanda partiyi tarihsel kimliğinden koparan, onu kimliksiz bir “merkez boşluk”ta sürükleyen........

© Medya Siyaset