Bu hafta bir kitap okudum. Efsane 68 kuşağını anlatan, usta kalem Sayın Öner Yağcı’nın kaleme aldığı, ‘’ 68 Kuşağı Doğuş ve Arayış’’ 68 kuşağını anlatan onlarca kitap okusam da, dönemin acı yaşanmışlıkları, kırılmaları, gencecik insanların bugüne mukayese ile toplumsal bilinç seviyesi hep odağımda olmuştur. Öner hocanın kitabını okurken de aynı hissiyatı tekrar tekrar yaşadım. Üzüldüm de haliyle, daha önce okumadığıma ve yine yaşanmışlıklara, bir de hiç yaşanamayacak olan hayatlara… Gencecik fidanlara…

2025’in Türkiye’sin de, otuzlarının başında biri olarak, hep 25 inde kalacak olan ağabeylerimin ardından uzun uzun düşündüm bugüne bakarak. Türkiye’de 68 kuşağı gibi bir bilinç nasıl çıkmış diye…
Bozuk düzene sonu dar ağaçlarıyla biten başkaldırışlar, her ne kadar okusak izlesek de, yaşamadığımız için hala ütopik geliyor. Bu bilinçte bir gençlik hareketi gerçekten Türkiye’de mi olmuş demekten de alıkoyamıyorum kendimi. Sadece 68 kuşağı da değil tabi, ardından gelen kuşaklarında toplum ve siyasi bilinci çok fazlaydı ülkemizde. Çok acı şeyler yaşandı tabi ki bir daha yaşanmasın utançla sınanmayalım ama kastım da bir isyan değil ‘’BİLİNÇ’’… Daha yakın bir tarihe gelelim kişisel bir eyleme, herkes net hatırlar Ecevit’in önüne atılan yazarkasayı. Düşünebiliyor musunuz? Bu ülkede bir başbakanın önüne yazarkasa atıldı. Defalarca o görüntüyü izlesem de bugünün Türkiye’sinden idrak etmem zor oluyor. Burada da kastım herhangi bir eylem değil, ‘’BİLİNÇ’’… Yine o yıllarda Ankara Siteler esnafının yaptığı yürüyüş, daha yakın tarihte Tekel İşçileri Eylemi, Gezi vs.vs… Bugünden bakınca sanki bu........

© Medya Siyaset