Derler ki, kartal avını öldürmeden önce göğün en yüksek noktasına taşır, sonra birden bırakırmış yere. Bu yükseliş, av için bir kurtuluş değil; kaçınılmaz sonun hazırlığıdır. Av, pençenin sıcaklığını güven sanır, yükseklere çıkmayı kurtuluş zanneder. Oysa gökyüzüne taşınmak, toprağa daha sert çakılmanın önsözüdür.

Son günlerde olup bitenler de bana bu hikâyeyi hatırlatıyor. Kader gününün ertelenişiyle, kendi tercihleri, gaflet, dalalet ve hatta ihanetle kendilerinin hazırladığı mutlak sonun tersine döneceğini zannedenler var. Sanki kaderi atlatmış, engelleri aşmış, hükmü bertaraf etmiş gibiler. Oysa gerçek, çok daha yalın:........

© Medya Siyaset