De ecologische handafdruk: preach what you practice
Veel mensen doen duurzaam, maar praten er niet over – deze ‘selfsilencing’ remt verandering. Voor communicatieprofessionals liggen er kansen om die ‘disconnect’ te verkleinen en klimaatgesprekken laagdrempelig te maken
Wie duurzaam leeft, inspireert anderen – toch? In de praktijk blijkt het ingewikkelder. We kopen tweedehands, eten plantaardig en fietsen naar werk, maar houden die keuzes vaak voor onszelf. Waarom? Omdat we bang zijn hoe anderen reageren. Bang om moralistisch, betweterig of zelfs hypocriet gevonden te worden. Die sociale drempels zorgen voor een personal-relational disconnect: mensen doen duurzaam, maar praten er niet over. En juist dát belemmert verandering op schaal. Een recente studie van de Hogeschool van Amsterdam (HvA), in samenwerking met ASN Bank biedt communicatieprofessionals nieuwe handvatten om die kloof te dichten – en klimaatgesprekken wél op gang te brengen.
Reint Jan Renes is gedragswetenschapper en lector Psychologie voor een Duurzame Stad. Met zijn lectoraat doet hij, vanuit concrete vraagstukken uit de praktijk, onderzoek naar de gedragspsychologie achter duurzaamheid.
In een © Marketingfacts
