Hiç ara sıra otururken düşündünüz mü: bir duvara, bir boş sandalyeye ya da gecenin bir saati karanlıkta kendi kendinize konuştuğunuz anları? Cevap beklemeden, sadece içinizden bir şey taşıp da dışarı çıkmak zorunda kaldığında... Kimseye söyleyemediklerimizi, bazen en ilgisiz yerlere fısıldarız.

Bunun neden olduğunu ya da neden bazen insanlara bir şeyler anlatmadığınızı düşündünüz mü? Aslında bunun çok basit bir cevabı var. Çünkü boşluklar yargılamaz.........

© Manisa Meydan Gazetesi