Her akşam olduğu gibi
Gittiği mekanda
Her zamanki yerine oturmuştu.

Masadaki şarabın rengine
Takıldı gözü,
Kızıldı şarap.
Kızıla dönüyordu akşam,
Şarabın rengine eşlik edercesine.

Ufuk hattının altına yavaş yavaş
İnerken Güneş,
Kadehteki şarabın içerisinde, küçük sarı
Bir noktaya dönüştüğünü gördü

Basını göğe kaldırdı
Gök kızıl,
Şarap kızıldı.

Uzun zaman ruhen ve
Bedenen yorgundu.
İçtikçe,
Kayboldu gerçeklik,
Kızıl şarabın deminde.

Boynu bükük
Daldı gitti düşüncelere

Su verilmiş bir çiçek gibi
Hafızasında canlandı........

© Manisa Meydan Gazetesi