Tarihçi Erhan Afyoncu temel eğitim veya eğitimin süresiyle alakalı olarak bazı tavsiyelerde ve değerlendirmelerde bulunuyor. Bunlar arasında temel eğitim süresinin azaltılması ve düşürülmesi de var. Buna mukabil isteğe bağlı eğitimin ucu açıktır. Bir başka tavsiyesi ise manidar. ilkokullarda öğretim yerine eğitimin ön plana çıkarılmasını talep ediyor. Elbette eğitim ve öğretim eğitimin çift kanadını temsil ediyor. Lakin son sıralarda bu dengede bir şaşma, kayma oldu. Öğretim mükemmel değil. Sarkma var. Eğitim şıkkı ise ondan da geri. Gençler adeta sevgi ve saygı iklimini unutmuş durumda. İnsani ilişkiler zayıf. Bu da hayata güvensiz bakan nesilleri ortaya çıkarıyor. Sevgi ve saygının yerini kötü alışkanlıklar alıyor. Hatta birbirine iyi örnek olmak yerine kötü örnek oluyorlar. Aralarında akran baskısından bahsediliyor. Bu nedenle de uygulamalı eğitim/terbiye ve eski ifadesiyle hüsnü sülük derslerine ağırlık verilmelidir. Eskiden hüsnü hat ve hüsnü sülük diye ifadeler vardı. Hüsünleri kaybedince mücerret kaldılar. Aksi takdirde öğretmenler sınıfa bile hakim olamayacaktır. Halbuki çok değil bundan 50 sene evvel talebeler öğretmene saygıda kusur etmezler hatta bilakis saygıdan ve hürmetten önlerine çıkmazlardı. Karşılaştıklarında önlerini ilikler ve yollarını değiştirirlerdi. Kabul etmeliyiz ki eski talebe kalmadığı gibi eski öğretmen veya muallim de kalmamıştır. Eski İstanbul beyefendileri gibi tarihe karıştılar. Lakin mevcut kötü tabloyu........

© Maarifin Sesi