Bir eğitim-öğretim yılını daha geride bıraktık. Milyonlarca öğrencimiz tatilde şimdi. Her bitiriş geride bırakılana ilişkin bir muhasebe çağrısıdır. Yapılıp edilenleri gerçekliğimiz, geleceğimiz, beklentilerimiz üzerinden değerlendirme fırsatıdır. Bu fırsatın titizlikle kullanılması hayati önemdedir. Çünkü verdiğimiz emeğin, harcadığımız paranın, ayırdığımız zamanın neye karşılık geldiğine ilişkin bir sorgulama, kendi varlığımızı ve işleyişimizi ciddiye alma düzeyimizle ilintilidir. Bu vesileyle eğitim-öğretim durumumuza ilişkin bazı hususlara değinmekte yarar görüyorum.

Kendimize has bir eğitim-öğretim konuşmamızın mevcudiyetinden ciddi anlamda şüphe duyduğumu belirterek başlamalıyım. Bu görünümde yoğun bir konuşma ve tartışma var şüphesiz. Ancak belirttiğim gibi, görünümü eğitim-öğretim olan bu konuşma son derece sığ ve yüzeysel bir şekilde ilerliyor. Meseleyi bir tür teknik donanım değişikliği temelinde kavrayan bu okuma, bir takım kelime, kavram ve içerik değişimi üzerinden mevcut yapılanmanın köklü bir başkalaşım geçireceği yanılgısı daha doğrusu kolaycılığı içinde yol almaktadır. Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli, Öğretmen Akademisi gibi başlıklar bunun müşahhas verileri olarak önümüzdedir.

Eğitim-öğretim faaliyetini, bileşeni olduğu evrenle bütünlüklü görmeyen bu okuma, maalesef başka bir tarihsel-toplumsal gerçekliğin........

© Maarifin Sesi