O susto que pasou aquela xente foi grande, moi grande. Estaban na cama e rebentou o móbil dun deles. Era un aparello de uso necesario ou, case mellor dito, imprescindible, pero naquel momento estaba apagado e pousado nunha mesa coa tapa de vidro soprado. Alí, uns e os outros estaban na procura de tempos novos, de novas ideas e de outras cousas. A noite é para durmir, dicía unha das persoas deitadas naquela cama con sabas de seda e cor marela.

Ao estourar ol aparello, agora tan necesario, o cuarto e a xente quedaron ás escuras, en silencio e rezando en voz baixa o que........

© La Región