Son o lobo que oulea nas noites de lúa chea. En cuarto minguante deixo escapar un xemido, un salouco de gozo, e tiro para adiante. Tiro pola lomba abaixo arrastrándome por entre os toxos do tempo que foi. Do tempo que será dependerá do ouleo, ou da lúa en cuarto crecente. Na fase nova recuperarei os folgos para, logo despois, seguir tirando, seguir gozando.

Son o lobo que oulea entre........

© La Región