Toplumun ortak değeri olan kamu kaynaklarının korunması, medeniyetin temel taşıdır. Ancak, yaygınlaşan bir zihniyet, bu ortak hazineyi kişisel menfaatler uğruna yağmalanacak sahipsiz ganimet olarak görmekte, ahlaki ve vicdani tüm sınırları pervasızca çiğnemektedir. Ortaya çıkan manzara, sadece ekonomik kayıp değil, aynı zamanda derin toplumsal çürüme ve manevi iflasın acı tablosudur.

Kamu Malının Kutsallığı: Yetimin, Fakirin Hakkı

Kamu malı, herhangi şahsa ait olmayan, tüm vatandaşların ortak hakkını temsil eden kutsal emanettir. O, enfâl değildir; savaş sonrası elde edilen ganimet hiç değildir; yağmalanacak terk edilmiş eşya asla değildir. Kamu malı, yetimin hakkıdır; fakirin lokmasıdır; kimsesizlerin sığınağıdır; kısacası 85 milyonun her ferdinin üzerinde hakkı olan ortak değerdir. Ona uzanan her el, sadece yasaları değil, en temelde vicdanı ve ahlakı çiğner. Bu kaynaklar, toplumun en savunmasız kesimlerinin güvencesi olma niteliği taşır; dolayısıyla korunması, en temel vatandaşlık ve insanlık görevidir.

Talanın Mekanizması: KİK Değişiklikleri ve Sistematik Yağma

Kamu kaynaklarının korunması amacıyla oluşturulan Kamu İhale Kanunu (KİK), ne yazık ki amacından saptırılarak talanın aracı haline getirilmiştir. Yüzlerce kez yapılan değişikliklerle delik deşik edilen yasa, kamu malına tasallutu kolaylaştıran kapılar aralamıştır. Sürekli değişen kurallar, şeffaflığı ortadan kaldırmış, denetimi zorlaştırmış ve kötü niyetli kişilere kamu hazinesini hortumlama fırsatı sunmuştur. Yasaların arkasına dolanarak yapılan bu sistematik yağma, hukukun nasıl araçsallaştırılabildiğinin acı örneğidir.

Ahlaki ve Dini Sorumluluk: İlahi Lanet ve Kaçınılmaz Hesap

Kamu malına tecavüz edenler için........

© Küresel İfşa