Size takıntılı olduğunuz birini 12 dakikada unutabileceğinizi söylesem bana inanır mıydınız? Evet, kulağa saçma geliyor. Ama bilim dünyası diyor ki, beyninize doğru komutları verirseniz, kalbiniz en azından sessiz kalmayı öğrenebilir.

Araştırmalara göre aşk, kimyasal bir alışkanlık. Yani aslında aşık olduğumuz kişi değil, o kişiye bağlı yaşadığımız duygusal iniş çıkışlar bizi bağımlı hale getiriyor. Örneğin, mesaj gelince dopamin yükseliyor, sessiz kalınca düşüyor. Tıpkı bir ödül-ceza sistemi. O yüzden “onsuz yaşayamam” cümlesi, çoğu zaman “onsuz o duyguyu hissedemem” anlamına geliyor. İşte bu noktada devreye o meşhur 12 dakika giriyor.

Bilim insanları, kısa ama yoğun bir zihinsel egzersizin bu döngüyü geçici olarak kırabildiğini söylüyor. Kural basit: Yeniden çerçevele, hatırla, bırak, yönlendir.

Önce idealize ettiğin kişiyi, gerçekte olduğu haliyle hatırlıyorsun. Seni görmezden geldiği anları, kırdığı sözleri, küçümsediği davranışları tek tek aklına getiriyorsun. Amaç nefret etmek değil, hayalin yerine gerçeği koymak.

Sonra bir kağıda seni nasıl hissettirdiğini, hangi anlarda değersizleştirdiğini, nasıl yavaş yavaş seni dönüştürdüğünü yazıyorsun. Yazıyı okurken, beynin duygusal tarafı geri çekilmeye başlıyor ve yerini mantık alıyor.

Ardından gözlerini kapatıp o kişiyi uzaklaşırken hayal ediyorsun. Ama peşinden gitmek yok, sen kendi yoluna dönüyorsun. Her tekrarda, beynin “bağlan” komutunu biraz daha sessize alıyor.

Ve son olarak, dikkatini kendine........

© Korkusuz