Bütün Âlemlere rahmet olarak gönderilen Sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.s.), şahit, müjdeleyici, uyarıcı, Allah’ın izniyle hidayet yoluna çağıran bir davetçi, aydınlatıcı bir kandil ve peygamberlerin sonuncusudur. (Ahzâb, 33/40, 45-46)

Sevgili Peygamberimiz (s.a.s.)’in dünyayı şereflendirdikleri gece Rebiul evvel ayının 12. gecesidir ki (Miladi 20 Nisan 571, Pazartesi), buna Mevlid-i Nebi denir. Bu doğum günü bütün âlemlerin yüzyıllardır yolunu gözlediği o rahmet Peygamberi (s.a.s.)’in kutlu doğum günüdür. Bu yolu gözlenen doğumla ilgili kendisi şunu söylemiştir: “Ben babam İbrahim (a.s.) ve İsmail (a.s.)’in duası, kardeşim İsa (a.s.)’nın müjdesi ve annemin rüyasıyım.” (Tecrid-i Sarih, 6/18) Hz. İbrahim (a.s.) ve oğlu İsmail (a.s.) O’nun için şöyle dua etmiştiler: “Ey Rabbimiz bize soyumuzdan sana teslim olmuş bir ümmet ve içlerinden onlara ayetlerini okuyacak, kitabı ve hikmeti öğretecek ve onları arındıracak bir peygamber gönder.” (Bakara,2/128-129) Hz. İsa (a.s.) da kendisini, Ahmed’i müjdeleyen bir peygamber olarak takdim ediyor: “Hani, Meryem oğlu İsa, ‘Ey İsrail oğulları! Şüphesiz ben, Allah’ın size benden önce gelen Tevrat’ı doğrulayıcı ve benden sonra gelecek, Ahmed adında bir peygamberi müjdeleyici olarak gönderilen bir peygamberim’ demişti.” (Saff, 61/6)

Peygamberimizin doğduğu gece bir takım olağanüstü hâdiseler cereyan etti. Dünyanın doğusunu ve batısını aydınlatan bir nur görüldü. Sâve Gölünün suları bir anda çekiliverdi. Ateşe tapanların bin yıldır aralıksız yanmakta olan ateşleri hiç sebepsiz sönüverdi. Asırlardır kupkuru olan Semâve Deresi, seller altında kaldı.........

© Kocaeli Koz