Cennet gibi bir ülke.

Bir günde, dört mevsimi yaşamak mümkün.

Ancak bir düzen, standart, tam anlamıyla kendiliğinden çalışan bir sistem, mekanizma yok, kurulamadı.

Endişe, stres, belirsizlik, gelecek kaygısı, otoritesizlik, kuralsızlık, ne ararsanız var.

Başka ülkelerde, yaşayan insanların kaygılarına bakınca, onlar yaşıyor, biz ise yaşamaya çalışıyoruz.

Bizdeki yaşam koşullarını başka ülkelerdeki koşularla karşılaştırdığımızda, ortaya bir fark çıkıyor.

Sosyal anlamda gelişmiş ülkelerde insanlar temel ihtiyaçlarını rahatça karşılarken, bizde temel ihtiyaçları karşılamak bile artık lüks.

Giderek artan ekonomik sıkıntılar, yüksek enflasyon, işsizlik ve sosyal sorunlar nedeniyle, sadece yaşamaya çalışıyoruz.

Özellikle asgari ücretle çalışan kesim, dövizle ev kirası ödeyen, okul taksiti yatıran, eğitimden, sağlığa kamusal hizmetleri, özel sektörde, bir kez daha ödeyerek almaya çalışan binlerce insan.

Yaşlılar, gençler, kadınlar, çocuklar, engelliler, ihtiyaç duydukları her türlü ihtiyacı, kendi imkânları ile karşılamak zorunda.

Yaşamak, sadece nefes........

© Kıbrıs Postası