Hiçbir zaman, yazacağım yazımla ilgili konu sıkıntısı çekmedim.

Her gün en az, on konudan birini seçer ve yazarım.

Yukarıdan aşağıya akan gündemi sevmem ve tercih etmemek için direnirim. Çünkü, konunun kamu oyundaki popüler karşılığı ne olursa olsun, kalitesine önem veririm.

Statüsü de ne olursa olsun, bazı insanların adını bile duymak istemeyenler, çoğunluktadır. Böylesi isimler değişse de toplumsal alerji tetikleyiciler hep olur.

KIBRIS Gazetesi satılmadan önce rahmetli Asil Nadir’in ricasıyla yaklaşık altı ay gazete künyesine adım yazılmadan Genel Yayın Yönetmenliği yaptım. Senem Gök ve Ali R. Çatal da yazı işleri bakımından en yakın çalışma arkadaşlarımdı.

Senem Gök’le gazetedeki geçmişim herhalde 30 yıl dolayında.

Kalıcı bir iddiamız yoktu ama, gazetenin, gazetecilik ilkelerine bağlı, toplumsal kabul ve sahiplenmeyle yayımlanması ve tiraj alması hedefimiz vardı. Geleneksel, basılıp, satılan gazeteler dünyada ve bizde tiraj gerilemesi yaşarken, bizim sorumluluk dönemimizde KIBRIS Gazetesi 400 dolayında tiraj almıştı. Bu önemliydi. Çünkü olabildiğince geniş kesimlere ulaşmayan, etkinliği yerinde sayıp, gerileyen gazete ne işe yarar ki?

O dönemde Senem Gök, bir gün bana, “filan filan siyasilerin ön sayfadan fotoğraflarını kullandığımız zaman, tirajı olumsuz etkiliyor, bazı okuyucular gazeteyi almıyor” demişti.

Senem’in tespiti doğru muydu?

Kesinlikle doğruydu.

***

Okuyucunun duyarlılığını yok sayarak........

© Kıbrıs Gazetesi