Karşımda anacığım ve bubacığımın 24 Ocak 1964’te Ortaköy’de, şimdi merkezde kalan bölgede, Kıbrıs Türk Kuvvetleri Alayı’nın hazırladığı mevzilerden biri üzerinde çekilmiş fotoğrafı.

25 Ocak 1963’te K. Kaymaklı’dan göç ettik.

Önce Hamitköy ve ardından Ortaköy…

Anacağım, fotoğraftaki lastik pabuçlarla kaçmıştı K. Kaymaklı’dan…

Aylarca giyecek ayakkabısı olmamıştı.

Babamın da giydikleri vardı sadece.

Benim de aynen…

İlk bayramda uydurup bir pantolon bir de gömlek vermişlerdi bana… Ne gömlek ne de pantolon bana göreydi.

***

Ortaköy’de Kasap Kamkam’ın karşısında makinist Erdin’in yanındaki dükkanda yaklaşık iki yıl kaldık. En çok 30 metrekarelik o dükkanın ne suyu vardı ne de banyo tuvaleti… Tuvalet için yan sokaktaki bir sokak tuvaletine giderdik.

Banyo için de haftada bir tanıdıklardan birinin evine…

Çok zor şartlarda yaşadık…

Göçmenköy’e yapılan ve o zaman yer odaları denilen ilk göçmen evlerinde ilk geceleyen annem, babam ve ben olduk…

Orada suyumuz vardı ama, elektriğimiz ilk yoktu.

Sonra akşam saatlerinde bir süre jeneratör çalıştı.

Jeneratörü İbrahim Dayı çalıştırırdı…

***

1963 – 1974 arası gerçek anlamda çok zor yıllardı.

Yokluk........

© Kıbrıs Gazetesi