İnsan yaşadığı günden geleceğe yönelik zaman planlaması yapmaya kalksa birkaç yıl bir yana, ‘kim ölür kim kalır’ diyerek yaşadığı zamanın en çok, köşe ötesi kadar yakın bir zamanı yaşam garantisiyle kabullenir.

Çocukluk yıllarımda anı biriktirmeye başlamam, 1958’lerde 1960’lardır.

1963 – 1974 arası 11 sene.

Çok zordu o yıllar, ama alışmıştık.

Zor dönem, dayanışmamızı çok iyi düzeyde tutuyordu.

Asgari yaşam gereksinimlerimizi karşılarsak, tamam sayılırdı.

Lüksün L’si kimse için yoktu.

Parası olanların parasıyla yaşam kalitesini artıracak koşullar olmadığından, kimse için birilerinin hayatı özenti nedeni olmazdı.

Mücahitlikteki komutanlık galiba, en itibarlı statüydü.

Çünkü TMT sadece savunma amaçlı değil, hayatın her alanında kontrolü elinde tutan bir yapıydı.

Takım komutanından, bölük komutanına, petek beyinden kovan beyine kadar neredeyse herkes küçük dağları yaratmış gibiydi.

***

1974’e kadar, tatil amaçlı bir otelde kalanların sayısı çok azdı.

1974 Barış Harekâtı’yla, kendi yaşam alanımızın yakınlarında oteller var oldu.

Saray Otel, 1974 öncesi ve hemen sonrasında hayatımızda çok özel yeri vardı.

Lefkoşa’da düğünler ya........

© Kıbrıs Gazetesi