Bazı zaman tepkilerin geleceğini bilerek yazılar kaleme alırız. Ben şahsen bundan çekinen bir gazeteci değilim, ‘halk yararı’na doğru bildiğimi söyler yazarım.. Bundan zarar gören zümreler de kızar, hatta “satılmış” diyerek hakaret da eder!.

Satılık kalem yok mu? Elbette çok, ama Allaha şükür kendimi bu kategoriye hiçbir zaman koymadım, sektörden de tüm arkadaşlar ve paydaşlar durumun böyle olduğunu bilir! Durumumuz belli, alnımız açıktır!

Gelelim konumuza.. Çok uzun süre eski yayın kuruluşumda üretici ile iç içe programlar yaptım. Üreticinin ruh halini, çalışma şartlarını çok iyi biliyorum.. Ama bu halk yararına olan bir gerçeği değiştirmez!

Zira bu ülkede en büyük sorun üreticinin tanımıyla alakalıdır, ardından üretime verilen teşviklerle! Yani gerçek anlamda üreticilik yapan zaten bir elin parmak sayısını geçmiyor. Bu yazıların konusu da onlar değildir ama genelde de en önde onlar tepki gösterir. Çünkü gerçek anlamda sadece onlar için ekmek aslanın ağzındadır. Dediğim gibi neredeyse isim isim bu insanları tanıyorum ama yukarıda yazdığım gibi bu benim halk yararına gördüğüm gerçekleri yazmama, söylememe engel değildir.

Gelelim asıl meseleye; yani bu ülkede kasap ve........

© Kıbrıs Gazetesi