Güzelyurt’la ilgili çok yazılar yazdım, çok da televizyon programları yaptım. Kimileri sanır ki, Güzelyurt, eski adıyla ‘Morfu’ sadece Rumların yaşadığı bir kentti. Halbuki oralı olan Türklerin sayısı az değildi. Üstelik de varlıklı kişilerdi.

Barış Harekâtı sonrası Güzelyurt çok konuşuldu, tartışıldı. Müzakere masalarında konu edildi. Güney’den gelerek oralara yerleşenler de, yıllarca ‘verildi-verilecek’ tedirginliği yaşadı. Bu yüzden çoğu insanımız, başlarını sokacak eve yerleştiğinde, “Güzelyurt’un geleceği belirsiz” diyerek, masraf yapmaktan kaçındı, çivi bile çakılmadı.

Zaman geçtikçe vatandaş kente sahip çıkmaya başladı. Narenciye bahçelerinin de bakımını yaptı, “Güney’de biz neler bırakmadık ki” diyerek, tırnaklarını toprağa geçirdi. Allah rahmet eylesin, İrfan Nadir ve oğlu Asil Nadir’in destek ve teşvikleriyle, ‘Sarı Altın’ denilen narenciye en verimli dönemlerini yaşarken, üretici de nasibini almış oldu.

Gerek KKTC’nin kararlı duruşu, gerekse Türkiye’nin, Güzelyurt’un pazarlık konusu olmadığına dair birbiri ardına yaptıkları açıklamalar, Güzelyurt ve yöresi sakinlerinin kafalarındaki soru işaretlerini sonlandırmaya yetti. Böylelikle de Güzelyurt’a tam manasıyla sahip çıkıldı,

Başbakan Ünal Üstel, Güzelyurt’ta yaptığı konuşmada, muhalefetin görevde olduğu dönemde, Güzelyurt’a........

© Kıbrıs Gazetesi