Bir istikamet tutturduk, gidiyoruz. Yani kim sorsa ‘müstakim’iz.

‘Müstakim’ ‘düzgün’ veya ‘doğru’ anlamına geliyor.

Biraz derine inersen temiz, açık, ahlaklı gibi anlamlar da bulabilirsin.

Fatiha’yı okurken “bizi sırat-ı müstakime ilet” diye dua etmiş de oluyoruz.

“Bizi doğru, düzgün bir yola ilet.”

Güzel dua olmasına güzel dua, fakat acaba o ‘müstakim’ bu ‘müstakim’ mi?

İnternette dolaşırken ‘state capture’ diye bir kavramla karşılaştım.

Biraz peşine düştüm.

Kavramı ‘devleti ele geçirme’ olarak tercüme edebiliriz.

“Devleti ele geçirme, güçlü bireylerin, grupların, devletin yasalarını, politikalarını, mevzuatını ve kurumlarını, kendi lehlerine ve toplumun aleyhine şekillendirmek için nüfuzlarını kötüye kullanmaları” olarak tarif ediliyor.

Kavram, önceleri güçlü devlet dışı aktörlerin devleti suiistimallerini ve ele geçirmelerini anlatmak için kullanılmış. Daha çok da sosyalizm sonrası ekonomilerin geçiş dönemlerine odaklanmış. Ancak araştırmacılar devlet aktörlerini de potansiyel ‘ele geçiriciler’e dahil etmişler.

Kavramla ilgilenenler ‘yolsuzluk’la ‘devleti ele geçirme’yi........

© Karar