İnsanların arasında temiz bir hayatı tercih edenler, evine götürdüğü ekmeği, içtiği suyu, ellerini, yüzünü kirletmeden bu dünyadan göçmek için çabalayanlar mutlaka vardır.

Diyojen’in gündüz vakti elinde fenerle adam aradığı gibi çıksak, arasak bulabilir miyiz o insanları?

Hemen söyleyeyim. Belki bulabiliriz ama bulsak bile oy vermeyiz.

“Elhamdülillah, ihaleyi aldık.”

Kim kime dedi bilmiyorum. Diyaloğun tanığı değilim. Bana orada bulunan birileri aktardı.

Ecevit iktidarında Sana yağının bakkallarda bulunmadığı, bulunsa bile torpillilere satıldığı devirde, Yeryüzü Yayınları’nda bir misafir arkadaş “Elhamdülillah, yağ bulduk” demiş.

“Herhalde yağ tanrısına hamdediyorsun” demişler.

İhale tanrısı diye bir şey var mıdır?

Yoktur tabii ki. Yağ tanrısı da yoktur.

Ama yağı elde edebilmek için selam verdiğin, hürmet ettiğin, yağ çektiğin, gönlünü etmeye çalıştığın birileri vardır.

Bu sıralar Sokrat’a dair metinler okuyorum. (Ksenophon, Sokrates’ten anılar, Kitapyurdu.) İkide bir ‘tanrılara saygı göstermek,’ ‘tanrılara kurban sunmak’ gibi tabirlere rastlıyorum.

İhale tanrısına nasıl saygı gösterilir? Nasıl hediye verilir, kurban sunulur acaba?

Eğer bu bir dinse ve toplum olarak bu dine girmişsek ayinlerine, ritüellerine az çok riayet ediyor........

© Karar