Son bir haftadır yaşanan tartışmaları galiba böyle özetleyebiliriz.

Önce adına süreç bile denmedi. “İçi boş, Erdoğan’ın haberi yok. Bahçeli kendi kendine yapıyor, her şey Erdoğan’ı yeniden Cumhurbaşkanı adayı yapmak için. Bunlarla zaten çözüm olmaz” dendi.

İmralı ziyareti ve ardından gelen Bahçeli görüşmesiyle artık bunun bir çözüm sürecine giriş olduğu ortaya çıkınca bu kez kılıçlar kınlardan çıkarıldı.

Son bir haftadır özellikle muhalif mecralarda yaşanan travmatik haller artık mizahın da bir konusu.

Müthiş bir savrulma, ne diyeceğini bilememe hali söz konusu.

Birkaç çeşit tepki var.

En çaresiz olanlar CHP’ye yakın muhalif kanaat önderleri. Bir taraftan Kürtlerle kurulan siyasi ittifakı korumak istiyorlar ama aynı zamanda bu kritik ittifakın dağılacağı endişesiyle Kürtleri neredeyse kendi bencil çıkarları peşinde koşarak, büyük davaya ihanet etmekle suçluyorlar.

Kürtlerin bencil, süfli çıkarları 100 senelik Kürt meselesi, 50 senelik bir silahlı mücadele meselesi, kendi ulvi davaları ise 20 senelik Erdoğan meselesi ve 2028 seçimleri.

Daha geçen hafta Kürtlerin varlığını kabul etmeye tenezzül etmiş profiller, 40 senedir Kürt meselesinin her halini bizzat içeride ve dışarıda tecrübe etmiş Ahmet Türk’ü neredeyse Kürt davasına ihanetle suçlayacak hale gelmiş.

Ekranlara çıkarılan Kürt siyasetçiler, kanaat önderleri ikna odalarına alınıyor, bu sürece inanmamaları için ikna edilmeye çalışılıyor.

Hâlâ sürece kredi verenlere ise “Ne........

© Karar