Vacilando Kitap’tan Muzaffer Hacıhasanoğlu’nun ‘Emin Efendi’si geldi. Hacıhasanoğlu ‘79 yılına kadar sanki taşrada unutulmuş bir yazardır. Rauf Mutluay’ın ‘73 yılında çıkan ‘Çağdaş Türk Edebiyatı’nda onun edebiyatçılığa dair tek satır dahi yoktur, ‘79’da ‘Eller’ isimli hikâye kitabıyla Türk Dil Kurumu ödülünü alınca birden mahfillerde ismi dolaşmaya başlar. Hacıhasanoğlu’nu ‘Edebiyatımızda Unutulanlar ve Kaybedenler’in ikinci cildinde yazmıştım, merâk edenler oradan bakabilirler.

Muzaffer Hacıhasanoğlu’nu bilir misiniz? Onun dünyasıyla ilk ‘70 yılında Milliyet gazetesinde tefrika edilen ‘Evlerde Sevgi Yoktu’ isimli romanıyla tanışmıştım, ardındansa ‘54’de Varlık’tan çıkmış olan ‘Bu Dağın Ardı’nı okumuştum. ‘72’de Cumhuriyet gazetesinde tefrika edilen ‘Emin Efendi’ romanınıysa dün gibi anımsıyorum. Bu tefrikanın kitaplaşıp kitaplaşmadığını şimdi tam çıkaramıyorum, ama kitaplaşmamıştı diye biliyorum.

Geçenlerde adresime gelen paketten ‘Emin Efendi’ çıkmaz mı, nasıl sevindiğimi ifâde edemem; sanki elli iki yıl öncesinden bir çocukluk arkadaşımla karşılaşmış hissine kapıldım. Günümüzün edebiyat pazarında vefâ denilen değere hiç önem verilmediğinden, ‘unutulan ve kaybeden yazarları’ yeniden basan yayıncıları pek seviyorum. Ötüken Neşriyât birkaç yıl önce Osman Zeki Özturanlı’nın ‘Bütün Hikâyeleri’ni basmıştı, şimdi de Vacilando Kitap’tan Muzaffer Hacıhasanoğlu’nun ‘Emin Efendi’si geldi. Hacıhasanoğlu’nu ben ‘Edebiyatımızda Unutulanlar ve Kaybedenler’in ikinci cildinde yazmıştım, yaşamını merâk edenler oradan bakabilirler. Ustamız ‘79 yılına kadar sanki taşrada unutulmuş bir yazardır, örneğin Rauf Mutluay’ın ‘73 yılında Gerçek Yayınevi’nden çıkan beş yüz yirmi sekiz sayfalık ‘Çağdaş Türk Edebiyatı’nda Muzaffer Bey’in edebiyatçılığa dair tek satır dahi yoktur...

Muzaffer Bey, ‘79’da çıkan ‘Eller’ isimli hikâye kitabıyla Türk Dil Kurumu ödülünü alınca birden mahfillerde ismi........

© Karar