PKK’nın 11 Temmuz Cuma günü Süleymaniye’de yaptığı sembolik silah bırakma töreni için, İngiltere’de IRA’nın silah bırakmasından esinlenerek “Hayırlı Cuma” deniliyor. İnşallah bizimki de Hayırlı Cumadır.

Fakat kırk yıldır akan kanın nihayet böyle sona ermesi, sorunun bittiği anlamına gelmiyor. Hatta önümüzdeki yıllarda daha zor siyasi süreçlerin karşımıza çıkacağını tahmin ediyorum. Aşağıda yazacağım.

Ne olursa olsun, silahın devreden çıkması “hayırlı”dır. 1984’teki Turgut Özal’dan bugün Erdoğan’a kadar bütün başbakanlar, cumhurbaşkanları, sorumlu siyasiler ve kahraman Mehmetçik teröre geçit vermediler. Şehitleri rahmetle anıyorum.

Şu da bir gerçektir, öncülüğü Devlet Bahçeli almasa bu süreç kolay başlatılamazdı. Öcalan’ın örgüt üzerindeki sınırsız gücü olmasaydı bu noktaya gelinemezdi.

Önümüzdeki dönemde kanuni ve anayasal düzenlemeler yapılacak. Bunların ne olduğunu bilmiyoruz.

Erdoğan’ın tekrar aday olmak ve kazanmak hırsını dikkate aldığımda, bunların bir kısmının seçim sonrasına planlandığını düşünüyorum. Bir yönüyle DEM tabanından oy almak, öbür yönüyle milliyetçi oyları kaybetmemek için…

Bazı sembolik adımlar atılmaya başlandı zaten… Danıştay’ın “Barış Akademisyenleri” hakkındaki göreve iade kararı gibi… Ahmet Türk’ün Süleymaniye’ye gitmesindeki hukuki engelin derhal kaldırılması gibi…

Sonbaharda Meclis açıldığında “geniş kapsamlı”, yani terör suçlarını da kapsayan bir infaz kanunu........

© Karar