12 Mayıs’ta PKK’nın silah bırakacağını açıklaması siyasetin önünü açma potansiyeli taşıyor. Ancak bu şimdilik sadece bir potansiyel. Meclisteki siyasi aktörlerin öncelikleri, kapasiteleri ve TBMM’den beklentileri birbirlerinden farklılaştığı hatta kimi zaman çatıştığı için Meclis’in kısa vadede güçlü bir aktör haline gelmesini beklemek acelecilik olabilir.

Tabii PKK’nın silah bırakmasına dair süreçte de tedirginlikler vardı ama sonuç beklenenin çok üzerinde oldu. Umalım ki Meclis’te de aynısını görebilelim.

Aslında Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın 12 Mayıs öncesinde "Bütün engelleri aştık. Bugün yarın PKK silahları bırakacak, örgütü feshedecek. Ondan sonra da yeni bir süreç, hepimiz için yeni bir dönem başlayacak. Siyasete büyük iş düşecek" (8 Mayıs-Habertürk) sözleri aslında bunun işaretini veriyordu. “Siyaset” AK Parti’yi de Cumhur İttifakı’nı da aşan büyük bir tarif. İktidar ya da muhalefet tüm aktörleri kapsayan hatta geniş anlamda meclis dışındaki süreçleri de içeren ifade.

İktidarın son 8 yılının kutuplaşma üzerinden bir yönetim pratiği geliştirdiğini düşünürsek bunun nasıl gerçekleşebileceği ciddi bir soru işareti. Hele de terör gerekçesi ile sert bir ötekileştirme söyleminin tüm tarafların reflekslerini esir aldığı bir ortamda daha da zor.

Erdoğan’ın kastettiği ile ne kadar örtüşüyor tartışılır ama son dönemin oyun kurucu aktörü MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin “Yeni Yüzyılın Terörsüz Türkiye Stratejisi; Milli Birlik ve Dayanışma Komisyonu” önerisi bir anda TBMM’nin nasıl bir rol oynayabileceğine dair tartışmaları ateşledi.

Behçeli’nin komisyonun yapısından içeriğine kadar önerileri fazla iddialı bulunabilir. Ama MHP liderinin "Şayet terörist........

© Karar