Nicedir trafiğe çıkmamaya ve araba kullanmamaya özen gösteriyorum. Vapur, tramvay, metro, otobüs veya metrobüs hangisi uygunsa ona yöneliyorum. Türkiye’de ister şehirlerarası yollarda isterse şehir içinde araç kullanın birdenbire insanların davranışlarının agresifleştiğini, şiddete meylettiğini gözlemlersiniz. Bu sebepten kendinizi değil diğer sürücüleri de gözlemek zorundasınızdır sürekli. Sürücülük sadece bir yetkinlik değil psikoloji meselesi olduğundan araçlar insanlaşıp tabiat değiştirirler. Hatta araba modeline göre şekillenmiş sürücü tutumları bile gözlemlersiniz abartısız. Beni mümkün olduğu kadar araçtan uzak tutan da tam bu oldu. Bir gün şehir içinde trafikte yol alırken nesnelere yani araçlara kızdığımı, onlara öfkelendiğimi bir süre sonra da elimde olmadan onlara benzeme tuzağına düştüğümü fark ettim. Çoğunluğun davranışı her zaman azınlığı etkiler. Hatta onların tercihleri normallik kazanabilir. Şehir gibi sosyal davranışlar da böyle şişer, bozulur, biçim ve ruh kaybına uğrar. Sakınmak en sağlıklı tercihtir.

Trafiğe benzer sakınıklığı adına sosyal medya dedikleri mecraları da gezerken göstermeli. İnternetin boşluğu her an sizi anaforuna çekebilir. Hatta çocuklar daha korunaksız oldukları için onlara karşı daha acımasızdır. Türkiye’de şu dönemde çocukların maruz kaldıkları internet ve ekran odaklı ( tablet, cep telefonu vs) şiddet korkunç boyuttadır. Aslında uzun vadede çocuklara hiçbir yeti kazandırmadığı gibi onların kişisel gelişmeleri, ruh........

© Karar