Gelip duvarına çarptığımız zaman bize gösterdi ki insan güvenli değilse hiç kimse ve hiçbir yer güvende değildir. İnsanın tekinsizliğini gidermeden ne akan suyun ne esen rüzgarın ne de uçan kuşun huzuru bakidir. Varsa dünyada bir hüner ilkin her bir insanı güvenli varlığa dönüştürmektir. Doğanın zayıf canlısı olarak insan başta tabiat olayları olmak üzere diğer canlıların tehdidine açıktır şüphesiz fakat bu açıklıkla insanın bir tehdite dönüşmesi arasında dağlar kadar fark vardır. Zayıf olan tedbirli olur fakat tedbir amacına ulaştıktan sonra tehdite dönüşürse felaketin ocağındaki ateş harlanır.

İnsan eninde sonunda kaybettiği bedeni kadar kültürle yaralanmamış benliğine ihtiyaç duyacaktır. Teknolojiyi bir yok edici silah olarak kullanan, tabiatın dengesini bozup bütün moral değerlerin altını oyan başta kapitalizm tanrıları olmak üzere onun güncel paydaşları iyice çıldırmış durumdalar. Parayı elinde tutanın dinine veya dünya görüşüne göre güdülenen gündelik hayat artık normal insan için heyecan verici değil. Yirminci yüzyılın bütün idealleri parçalandı. Satın alınabilirlik ve satılabilirlik ekseninde ilerleyen bir yeni zaman ilahiyatı başta demokrasi olmak üzere görece eşitlikçi kurumların da boğazını sıkıyor. Hak, hukuk dünyanın hiçbir yerinde koruyucu değil. Güvenlik adında bir tehdit lazeri gibi ülkeden ülkeye salınmış gidiyor.

Güvenlik tedbiri hayat ve tabiat bozumuna yöneldiği zamandır ki insanın da mayası bozulur. Her an her yönden bir yok edici gelecek şüphesiyle insan duran ve kımıldanan her şeyi düşman beller. İçinin korkusunu dışardan zırh elbisesiyle donatır yakından ve uzaktan haber alma........

© Karar