Farklı ülke ve dillerde tuhaf, sıkıcı olarak da adlandırılan “Garip Savaş” Almanya’nın Polonya ile Fransa’yı işgali arasındaki dönemi, yani 1 Eylül 1939 ile 10 Mayıs 1940 arasını betimlemek için kullanılan bir kavram. Fransa ve İngiltere’nin Polonya’ya verdikleri garantilere rağmen Almanya’nın işgal girişimini büyük ölçüde kazdıkları siperlerden seyretmelerini adlandırmak için kullanılıyor.

Daha sonra farklı savaşlar için kullanılsa da en çok İkinci Dünya Savaşı’nın bu ilk evresine atıfla konuşuluyor. 110 Fransız ve İngiliz tümeninin 23 Alman tümeni karşısında hareketsiz kalmasının, Saar saldırısının durdurulmasının, Polonyalıların yanıltılmasının sırrı tarihçiler tarafından tartışılıyor. Kimileri bu durumu savaşın uzlaşmayla bitme umuduna, kimileri de Almanya ile Sovyetler Birliği arasındaki ittifakın çok daha çabuk çökeceği beklentisine dayandırıyor.

Günümüzde ise bir başka garip savaş İran ile İsrail arasında yaşanıyor. Beklenti bu savaşın büyük bir savaşa yol açmaması, bölgenin ve dünyanın kırılgan fay hatlarını harekete geçirmemesi. İlk iki salvodan sonra iki ülkenin de birbirlerinin çıkarlarına karşı optimum hassasiyeti göstermesi. Şimdilik umut var gibi.

İsrail’in İsfahan’a hem saldırmış hem de saldırmamış olması belli ki iki tarafı da tatmin eder bir sonuç doğurdu.

İsrail saldırıyı Amerikalılar aracılığıyla üslenmeyi, İran da saldırı yapılmadığını söylemeyi seçti, zarar-ziyan bildirmedi. Zaten 1 Nisan’da Şam’daki İran diplomatik temsilciliğine yapılan saldırı da İsrail açısından istediği askeri ve siyasi sonuçları doğurdu. 13 Nisan’da hava sahasının kapsamlı saldırılara karşı korunabildiğini, sadece Amerika’nın değil İngiltere ve Fransa’nın da yanında yer aldığını, bazı Arap ülkelerinin istihbarat paylaştığını, Ürdün’ün ise müdahalede bulunduğunu gördü.

Avrupa Birliği’ne Gazze işgallerinin insani sonuçlarını bir çırpıda unutturup bütün kurum ve........

© Karar