Merkez Bankası, kur korumalı mevduat uygulamasını sona erdirdi. Günlerdir bakıyorum, ben dahil pek çok yorumcu KKM’yi “Denize düşen yılana sarılır” misali çaresizlik içinde yapılmış bir uygulama olarak görüyor.

Yani işte 2021 Eylül ayından itibaren faizleri düşürme kararıyla birlikte para sahipleri dolara kaçmaya başlamıştı. Dolara yükselen talep doların fiyatını nihayet Aralık 2021’de 18 liraya kadar tırmandırınca da Tayyip Erdoğan iktidarı paniğe kapılıp KKM uygulamasına geçmişti.

Faizleri yapay bir biçimde indirmek, bunu da dinin emirlerine bağlamak sadece akıl dışı değil aynı zamanda çılgınca bir uygulamaydı. İktidarın çılgınlık seviyesi bu olduğuna göre, KKM’ye gelene kadar yapılabilecek başka çılgınlıklar vardı.

Örneğin o günlerde (ve ne zaman Türkiye’nin başı sıkışıp döviz fiyatları ansızın yükselse) çok konuşulan, çok korkulan bankalardaki döviz tevdiat hesaplarını zorla TL’ye döndürme seçeneği vardı iktidarın.

İhtiyaç duyulan şey dövizse, nasıl 2018 yılında bir gecede döviz cinsinden yapılan bütün sözleşmeler geçersiz kılınıp Türkiye’nin altı üstüne getirildiyse aynı şey, bankalardaki dolarlara devletin el koyması anlamına gelecek bu uygulamayla yapılabilirdi.

İktidarın çılgınlık seviyesi göz önüne alınınca bu davranış çok da büyük sürpriz olmazdı doğrusu.

O dönem iktidarın bir başka seçeneği dalgalı kur sisteminden çıkmaktı. Bir başka seçenek 32 sayılı kararı kaldırmak, döviz alım satımı serbestisini ortadan kaldırmaktı.

Bütün bu çılgınlıklar yerine iktidar KKM’yi tercih ettiyse, bu bir tesadüf değildi. Kasıtlı olarak bu yapılmıştı, bilinçli tercihti.

Günlerdir bir grup iktisatçı KKM’nin parasal maliyetini hesaplamaya çalışıyor. Son olarak Mahfi Eğilmez’in hesabı yayınlandı dün, oldukça muhafazakar bir hesap olmasına rağmen Eğilmez 58,9 milyar dolar bulmuş.

Bu para nedir ve bu maliyeti hesaplamak neden önemlidir konusunu söylemek lazım: Herkes faiz geliri elde edebilir, KKM’den elde edilen de faiz geliridir sonuçta. Ama........

© Karar