Anayasa devleti tarif eder. Devletin sahibini tarif eder. O devleti o sınırlar içinde ayakta tutan değerleri tarif eder.

Milletin kimliğini, devletin şahsiyetini anayasa belirler. Bu yüzdendir ki anayasayla ikide birde oynanmaz. Anayasayı aşağılamak; ona “darbe anayasası”, “karanlık anayasa” falan demek, millî kimliğe, millî devlete hakarettir. Geldikleri makamlara gelirken o anayasaya bağlı kalacaklarına namus ve şeref sözü verenlere hakarettir. Muhtemelen demokrat dünyada böyle hakaretlerin şiddetli müeyyidesi vardır. Devletler kendilerini korumakla mükelleftir.

Şimdi hemen aklı evvellerin, “Ama İngiltere’nin anayasası yok.” dediklerini duyar gibiyim. Hayır, İngiltere’nin anayasası o kadar var ve o kadar içselleştirilmiş; her hükmü bazen halktan bazen yöneticilerden kelleler almış ki, Magna Carta’dan beri toplanıp gelen kurallar topluluğunu iki kapak arasında toplamaya gerek duymamışlar. İngiltere’nin kurucu kanunları ve yönetim geleneği, değme anayasalardan daha değişmez bir anayasadır.

Geçen hafta ajanslara düşen bir haber bunları yazmama sebep oldu. Almanya için Alternatif (AfD) partisi büyüme eğiliminde. Alman Anayasası’nın ilkelerine uymadığı, ıkçı, Nazi benzeri bir rota izlediğinden şüphe ediliyor. Bu şüpheye dayanılarak sokulduğu “İzlenen Şüpheli Aşırılıkçı” sınıflandırılmasından çıkarılmak için mahkemeye başvurmuş. Bu sınıflandırmadaki bir partiyi veya grubu, Alman istihbarat servisi BfV izleyebiliyor. Almanya demokratik bir ülke. Bize kıyasla birkaç kat daha demokratik bir ülke. Ama Alman demokrasisi, Almanya’nın........

© Karar