Türkiye’de seçmen kitlesinin kabaca üçte ikisi politik yelpazenin sağında, üçte biri de solunda yer alır. Serbest seçimlerin yapılmaya başlanmasından bu yana CHP’nin hiçbir zaman tek başına iktidara gelememiş olması bu yüzden. Cumhurbaşkanlığı seçim sisteminde 50 1 oy gerektiren düzenleme de bu yüzden getirildi. Seçmen çoğunluğunun CHP’li bir adaya oy vermeyeceği varsayımıyla yani…

Zaten başından beri AK Parti kendisini CHP’nin karşı kutbu olarak konumlandırıp geniş sağ seçmen kitlesini konsolide etmeyi başardı. Daha doğrusu, 2007 seçiminde keşfedildi bu politika. Belki de bu politikayı uygulama imkanı CHP tarafından iktidara hediye edildi demek lazım.

Ana muhalefet partisi o günlerde eşi başörtülü birinin cumhurbaşkanı seçilmesini önlemek amacıyla düzenlenen Cumhuriyet mitinglerini destekliyor, AYM’nin iktidar partisini kapatma girişimine göz kırpıyor, mecliste sergilenen 367 rezaletinden medet umuyordu. Bu politika geniş sağ seçmeni AK Parti’nin yanına topladı.

Sonuç olarak, bir önceki seçimde yüzde 34 oy alabilmiş olan -ve ekonomideki düzelme tam olarak halkın cebine yansımadığı gibi 2004’ten itibaren tekrar tırmanan PKK terörü karşısında da istenen ölçüde mücadele verilemediği düşünüldüğü için- sandıkta yeniden aynı başarıyı göstermesi beklenmeyen AK Parti büyük bir sürprizle oylarını o bir yıllık süre içinde yüzde 47’ye yükseltti.

İktidarın kendisini bile şaşırtan bu başarı, sonraki süreçte asla terk edilmeyecek ana siyasi stratejiyi de belirlemiş oldu. Toplumsal kutuplaşmayı güçlendirmek yoluyla........

© Karar