Anayasa rafa kalksın…

Muhalefet olmasın…

Seçim olmasın…

Ekonomik yasalar olmasın…

Hukuk hiç olmasın…

Ama iktidar, hep iktidarda kalsın…

19 Mart sabahı galiba tramvaydan inildi…

Tarihte ilk kez dünyanın sayılı metropollerinden biri olan İstanbul Belediye Başkanı’nın evi sahurdan sonra 20 otobüs dolusu polisle basıldı…

Koca kent ablukaya alındı, polislerin sadece izinleri kalkmamış, başka illerden de yardımcı güç getirilmişti…

Emniyet Müdürlüğüne giden yollar kesildi…

İstanbul’da her türlü demokratik gösteri askıya alındı.

Sosyal medya felç edilmişti…Teknik tabirle “bant daraltılmıştı” …

Darbe mi, OHAL mi, sıkıyönetim mi? Neler oluyordu, nereye yuvarlanıyorduk?

Sabah saat dokuz olmuştu ki…

İlk demokratik isyan kırılgan piyasalardan geldi.

Ve önce Borsa çöktü…

Devre kesintileri işe yaramadı…

Sonra Dolar uçtu gitti…Ve Euro kanatlandı…

Ağır çöküntüyü önlemek için Hazineden milyarlarca dolar çıktı…

İşe yaramadı.

Emsaline pek rastlanmamış muhalefeti ve seçimi dışlama girişimi ülkenin kaynaklarını bir kez daha heba etti…

Halkı biraz daha fakirleştirdi…

Siyasallaştırılan uygulamalar hukuku boğarken ülkeyi öldürdü…

CHP’nin ön seçimine dört gün kala Ekrem İmamoğlu’nun önce diplomasını iptal edip ardından sabaha karşı göz altına almanın normal hukuksal bir süreç olduğuna dair siyasal ısrar gün boyu sürdü durdu…

Ancak ne toplum ne dünya ne de piyasalar........

© Karar