Fenerbahçe teknik direktörü Jose Morinho yaylım ateş altında ve rakip takımdan gelen amansız atışları izlerken benim aklım karışıyor.

Tıpkı siyasi hayatımızdaki atışlar karşısında yaşadığım şaşkınlıklar gibi…

Morinho, en önemli futbol kulüplerinde hocalık yapmış biri. Boyunca lig, şampiyonlar ligi ve çeşitli farklı kupaları çalıştığı kulüplere kazandırdığı için çok sayıda madalyanın sahibi.

Ülkemize gelmesi bir olay…

Onun gibi bir hoca ülkemize gelebildi diye kulüplerimiz daha rahat transfer yapabiliyor.

Morinho Fenerbahçe’ye gelince, Beşiktaş da, yine o düzeyde bir hoca olan Ole Gunnar Solskjær’i takımın başına getirebildi.

Sevindirici bir durum değil mi?

En fazla sevinmesi gereken de yerli hocalar…

Morinho ve Solskjær düzeyinde futbol adamlarının bulunduğu bir ligde hocalık yapmaları, yerlileri de, otomatik olarak onların düzeyine yükseltiyor çünkü.

Nitekim, Morinho, çıktığı her maçın öncesi ve sonrasında, rakip takımın hocalarını methetmeyi ihmal etmiyor; onlardan övgüyle söz ediyor.

Aklımın almadığı şey, önceki gün yapılan derbi sonrasında, rakip takımın hocasının takındığı tavır…

Maç sırasında yaşanan bir tuhaflığı anlatırken kullandığı bir benzetme, bağlamından çıkartılarak, Morinho’nun ipi çekilmeye çalışılıyor. Öncülük eden, rakip takımın hocası…

Halbuki Morinho’nun teknik direktörü olduğu takımın da içinde yer aldığı Süper Lig’de, takımını şampiyon yapsa, Morinho gitse........

© Karar