Olaylar oldukça hızlı gelişiyor son zamanlarda; onlara yetişmek, ne olduğunun künhüne varmak, kavramak bir tarafa, görüneni anlamak bile zor.

Kendi hesabıma yine de olayları izlemeye ve anlamaya çalışıyorum.

Geçen gün tuhaf bir şey oldu.

İnstagrama erişim yasağının ikinci günüydü. Bir yandan böyle bir yasağın neden konulmuş olabileceğini kavramaya çalışırken bir yandan da yasağın kaldırıldığı haberini almayı bekliyordum.

Sorduğum bilebilecek durumdaki bir dostum “Kaldırılmış olmalı” dedi. Yasak anlamsız geldiği için, gecikmeden kaldırılması bana makul geldi.

Oturdum, konuyla ilgili yazımı, yasağın kaldırıldığı ekseninde kaleme aldım ve gazeteye gönderdim.
Kısa süre sonra da yasağın kalkmadığını öğrendim.

Ne yapılabilir? Oturdum, yazımı bu defa yasağın kalkmadığı bilgisine uygun hale getirdim ve gazetedeki arkadaşlardan son gönderdiğim metni kullanmalarını istedim.

Karar’ın bayilerde satılan nüshalarında ertesi gün doğru yazım yayımlandı; yazıları internetten okuyanlar ise, erken davranmışlarsa, yasağın kalkmasından memnuniyetimi öğrendiler.

Neden sonra, etrafımın uyarmasıyla, internet sitesindeki yazım da basılı gazetedeki doğru halini aldı.
Öngörüsüzlüğüm mü?

Biraz öyle tabii, ancak daha çok da siyasetin durumu.

İnstagram, ülkemizde, her dört kişiden üçünün günlük meşgalesi. İnsanlar hem yakınlarının günlük uğraşlarını görüntülü olarak ondan izliyorlar, hem de ilgilendikleri alanlarda bilgileniyorlar.

Pek çokları........

© Karar