Geçtiğimiz hafta on gün Burlingame’de kaldım.
Burlingame, San Fransizco’ya yarım saat uzaklıkta Pasific kıyısına kurulmuş eski bir şehir. Şehir dediysem aslında bir kasabayı andırıyor. Düz bir zemin üzerinde geniş caddeleri, birkaç katlı evleri, bahçeleri, parkları, kütüphaneleri, okulları, kiliseleri, mağazaları, kafeleri, restoranları olan bir kasaba. Yatay mimari şehrin peyzajıyla uyumlu. Şehir, bina ve asfalt fazlalığından korunmuş. Yeşil ve mavi iç içe. Gözler, yeşil ve mavinin uyumlu iç içeliğinde bir tabloya bakar gibi. Plazasız, camsız, betonsuz.

Şehadet parmağı misali göğü işaretleyen palmiyeler, toprağa kök salmış devasa sekoyalar, çınarlar ve onların aralarında kendilerine yer bulup göğe açılan serviler, göknarlar.

Burlingame’yi ikiye bölen Meksika’ya uzanan El Camino Caddesi. Caddenin iki tarafını gölgeleyen devasa sakoyalar. Bir ağaçtan çok daha ağaç. Amazon ormanlarını andırıyor.

Burada eksik olan kuş cıvıltıları. Kıtanın bireysel hayatı kuşlara da sirayet etmiş. Ağaçlarda kuş cıvıltıları, gökte kuş sürüsü görmek imkansız. Akdeniz sıcaklarına rağmen cırcır böcekeleri de yok. Ağaçlarda karga ve serçelere benzeyen kuşlar dışında pek kuş göremedim.

Burlingame’de mevsim hep Akdeniz. Yaz kış Akdeniz. Film gelmeden Akdeniz burada yerini almış. Pasifik Akdeniz’in ılıman havasına kendinden esintiler katarak zaman zaman serinliğini hissettiriyor. Sabah akşam yürüyüşlerinde okyanus serinliği insana; yanına hırka almayı unutma, uyarısı yaptırıyor.

Amerika’nın kirli ve pis kokulu bir parçası haline gelen evsizlerin bu bölgede barınmasına izin verilmiyor. Polis, bir semtte evsizlere izin vermiyorsa o yöre insanı polislere bağışlar yaparak evsizlerin orada barınmasına izin vermiyor demektir. Buradan Burlingame’in varlıklı insanların semti olduğunu çıkartabiliriz. Onların okullara yaptıkları yüksek bağışlar sayesinde eğitim ücretsiz. Özellikle mülteci çocukları nitelikli eğitime, geniş sosyal imkanlara sahip bu okullarda iyi eğitim alabiliyor. Okul kayıtları adrese dayalı. Çocukların sabahları esneye esneye okul servislerine ebeveynsiz binip gittiklerini görmek bir öğretmen olarak bana ne güzel dedirtti. Servisler ücretsiz okul mesafeleri kısa. Eğitime önem veren aileler ev alırken bütçelerini........

© Karar