İddianamede birisi için ceza veya beraat talep edeceksiniz, gerekçede de birisi için verdiğiniz kararın sebeplerini açıklayacaksınız.

Birisini savcılar yapar diğerini yargıçlar…

Türkiye’de ağır bir “Yargı sorunu” var, bu, toplumun “güven aşınması” olgusuyla da ortaya çıkıyor, verilen kararların temyiz kademelerinde pek çoğunun bozulması ile de…

Hukukçular yasalarda pek fazla sorun olmadığını ama uygulamada ciddi sorunlar ortaya çıktığını ifade ediyorlar.

O da uygulayıcıların, daha somut ifade edilebilirse savcıların ve yargıçların (hakimlerin) liyakati – kişilik yapısı ile ilgili bir durum. (O da hukuk eğitiminin problemli niteliği ile.)

Demek ki iddianame sağlıklı yazılmıyor, hüküm sağlıklı verilmiyor.

Dünkü yazımda Feti Yıldız’ın “Bunlar hakimliğin meslek kuralları” diyerek Mecelle’den alıntıyla zikrettiği bir yargı insanında bulunması gerekli vasıfları aktardım. Şöyle deniyor Mecelle’de yargı insanının niteliği hakkında: 'hâkim (yargıç); hakîm, fehîm, müstakîm, emîn, mekîn ve metîn olmalıdır.' (hâkim yani yargıç; bilge, zeki, istikamet ehli, güvenilir, vakar sahibi, sağlam karakterli olmalıdır.”

CHP Grup başkan vekili Gökhan Günaydın da HSK seçimlerini Anayasa Mahkemesine götürürken yaptığı açıklamada “yargı insanının cübbesinde olmaması gereken üç şeyi -Cep, düğme ve rozet- olarak” açıkladı. Yani kimsenin karşısında cübbe iliklemez yargı insanı, cebi yoktur çünkü çıkar onu etkilemez ve rozeti yoktur, çünkü tarafsızdır.

Düğmesi olan, cebi olan ve rozeti olan insanlar ne sağlıklı iddianame hazırlayabilir ne de sağlıklı hüküm verip gerekçelendirebilir.

Tutukluyorsunuz insanları, tutuklama gerekçeniz tutarsız. “Hele bir tutalım” mantığı ile… Halbuki insani........

© Karar