“Biz de öyle” dedik. “Biz de bebek sevmeye hasret kaldık.”
İtalya’da, Fransa’da, İspanya’da da benzer şikayetlerin yaygınlaştığına eminim.
Konu bizde olduğu gibi onlarda da bir “beka sorunu” olarak görülüyor.
Haklı olarak! Öyle ya, kimsenin çocuk yapmadığı bir ülkenin geleceği olabilir mi?
“Beka”yı TDK Sözlüğü’ne uyarak tanımlarsak, “kalıcılığı” olabilir mi de diyebiliriz. Tükenip gider.
Bu büyük değişimi bir çeşit şaka olarak görenler, örneğin insanların telefon oyunları oynamaktan seks yapmaya vakit bulamadıklarını öne sürenler de var. Oysa asıl neden çok daha köklü ve derin.

Asıl sorun bir toplumsal evrim sorunudur. İnsanlığın toplumsal evrimi “geniş aile”nin sonsuza dek süreceği varsayımı üzerine kurulmuştu: Anne baba, büyük ebeveynler, akrabalar, bazen bütün bir köy bir arada…
Gerek “avcılık toplayıcılık” gerekse “tarım” evrelerinde insanlar o modele göre yaşamıştı.
........

© İz Gazete