“SESSİZ çatlamalar yaşıyorum” demişti nasıl olduğunu sorduğumda. Hiç duymadığım bir kavramdı. Bu da nesi diye itiraz edecek oldum bir vehme mi kapıldı acaba diyerek, ancak eliyle dur işareti yapınca kelimelerimi geri çekmek zorunda kalmıştım.

Dinlemeyi bilmek gerek. Bu çağın sabırsız insanları olarak en zorlandığımız hususlardan biri bu olsa da çaba göstererek öğrenmemiz gerekiyor.

Ayrıca dinlemeden anlamak mümkün mü?

Anlamadığını sevmen ve fedakârlık göstermen imkân dahilinde mi?

Bu durum dahi hayatımızın önemli bir çatlağı değil mi?

…

ÇATLAKLARIMIZ var, evet…

Buradan nice sorunlar sızıyor kalbimize, kabul…

Duygularımızı istemediğimiz oranda ve yönde dalgalandırıyor, kesinlikle…

Aklımızı devre dışı bırakıyor, muhakemeden uzaklaştırıyor, bu da doğru…

Ama sessiz çatlamalar tüm bunlardan daha sinsi…

Ve…

Daha can acıtıcı…

…

ÇATLAMALAR kendini tartışmalarla ortaya koyar.

Sözler hararetlenir.

Muhatabı dinlemeden konuşmalar yapılır.

Kimi zaman yansıtmalara dayalı olarak suçlamalar da görülür.

Eski defterler karıştırılır ve unutulduğu sanılan bazı hesaplar........

© İstiklal