Hava Boşluğunda Yaşayan Davut Usta
CEMALLİ bir ihtiyardı. Yüzüne bakmaya doyulmazdı.
Gençlik yıllarında gurbete gitmiş uzunca bir süre çalışmış, şehir hayatına tutunmaya gayret göstermişti ancak muvaffak olmamıştı. Tekrar kasabaya yakın köyüne dönmüş yaşamına burada devam etmişti. Eli iş tutuyordu. Taş duvar ustasıydı. Kasabada ve civar yerlerde yapılan tüm taş duvarlar neredeyse onun elinden çıkmıştı. İşi bütünüyle alır her kısmıyla bizzat kendisi ilgilenirdi.
Tarih öncesi çağlardan beri ev yapımında kullanılan doğal taşları forma sokmak, ölçülendirmek, o günün şartlarındaki malzemelerle yontmak ve temellerde doğru bir matematik ile kullanmak maharet isterdi. Davut Usta doğal taşları sert olması, taşıyıcı özelliğinin gücü, kendine özgü yalıtım sağlaması, mevsimlerin zor şartlarına dayanıklılığı gibi sebeplerle tercih eder, müşterisine bunları anlatıp ikna ederdi. O günlerde ekolojik dengenin korunması, tabiatla uyumlu oluşu gibi cafcaflı sözler bilinmese de buna inanmıştı. Kişinin kendisinin inandığına başkalarını da inandırması zor olmuyordu. Teknolojinin henüz şimdiki gibi gelişmediği yıllarda zahmetliydi bu iş ancak ustalar ünlerini bu zahmetin üstesinden gelerek sağlıyorlardı zaten. Nice zaman sonra ancak dış taraflarını Kayseri taşı denilen bir taşla süslemeyi kabul eder olmuştu ancak bunda yaşlılığın elbette payı vardı.
…
DİSİPLİNLİYDİ. Söz verdiği süre içinde mutlaka elindeki işi bitirir teslim ederdi. Savsaklamazdı. Kararlığı en belirgin özelliklerindendi. Çalışkan oluşu zaten dillere destandı. Ahali toplanır onun iş yapışını keyifle izlerdi. O ise çalışırken hiç taviz vermez tamamen elindekine odaklanır tüm dikkatiyle ustalığını gösterirdi. Yorulduğu hiç görülmezdi ama kendisine belirlediği iş akşına uygun aralıklarla mola verir tütün tellendirirdi.
İşte bu sırada bambaşka biri olurdu. Nükteler yapan kendisini izleyenleri gülmekten kırıp geçirirdi. Çevresinde toplananların bir kısmı sırf bu esprileri dinlemek ve muhabbete ortak olmak için beklerlerdi. Sevilirdi. İtibar görürdü. Değer verilirdi.
Yeni bir genç geldiğinde eğer kendisini tanımıyorsa ona “Ben hava boşluğunda yaşayan Davit Usta” diyerek tanış olurdu. Davit kelimesinin Davut........
© İstiklal
