Edebiyat kehanettir diyerek başlıyorum cümlelerime. “Teknolojinin tek gerçeklik, duyguların ise uzak durulması gereken kavramlar olduğu bu gelecekte Ford, Tanrı’nın yerini almıştır. Aile kavramının yozlaşma göstergesi olarak algılandığı bu çağ, soma adı verilen hap sayesinde herkesin mutlu ve hayattan keyif aldığı bir sistem üretir. Hiç kimse önce beraber olduğu kişiyle bir kez daha beraber olmaz, çünkü “herkes herkes içindir.” İnsanlar makinelerden doğar, üretim kalitesine göre ise Alfa, Epsilon gibi sınıflara ayrılır. Ancak, bu sistemin dışında şehirden uzak bir yerlerde komün hayatı sürdüren bir başka topluluk daha vardır. Bu topluluğun sürdüğü yaşam, teknolojinin egemenliğine bir alternatif olabilir mi? Yoksa bu ütopya da başarısız olmaya mahkûm mudur?”

Aldous Huxley – Cesur Yeni Dünya kitabının tanıtım yazısı, okuyanlar bilir.

Bu kitap 1932’ de ailevi, dini değerlere aykırı........

© İstiklal