O gece bir milletin kalbi sustu.
Saat 21.00’den sonrası yoktu. Gece evladını uyutan bir anne, sabaha evlatsız uyandı.
Koca bir millet, vatanına sarılarak sabahladı. Gökten bombalar yağdı… Tanklar geçiyordu bedenlerin üstünden…
Ama iman, pas geçilmiyordu. Milletin vergisiyle alınan uçaklar, milletin üzerine bomba atıyordu.
Milletin ekmeğini yiyen hainler, o ekmeğe ihanet ediyordu.
Sınırda beklemesi gereken asker, sokakta bu milletin varlığına, kimliğine, inancına, bayrağına, ezanına kurşun sıkıyordu o gece.

Bir yüzbaşı çıktı, “Bu millet bizim için kurşun yemeye değer” dedi.
Biz onunla ağladık.
Bir anne çıktı, “Oğlumu kaybettim ama vatanım sağ olsun” dedi.
Biz onunla sustuk. Ömer Halis Demir…
Bir kurşunla bir milletin kaderini değiştiren yiğidin adı.
Göğsünü düşmana siper etti.
Ömer öldü, biz dirildik. Dünya sustu, biz konuştuk.
Tweet atan değil, sokakta koşan olduk.
Ağız dolusu vatan diyenler değil, canını dişine takanlar yazdı tarihi. Sokağa çıkmayın diyenlere inatla…
“Biz bu vatanı sokakta bulmadık!” dedik. Bu millet, darbeyi değil, birbirine sarılmayı seçti.
O gece hangi partiye oy verdiğimizi sormadık.
Aynı bayrağın altındaydık.
Aynı tankın........

© Internethaber