Kaç yaşındaydım hatırlamıyorum.

Komşunun köpeği ısırmıştı, sol bacağımdan.

Ben büyüdükçe, o yara izi de büyüdü.

Bugün hala o izi mühür gibi taşırım, bacağımda.

Köylü çocuğuyduk ama bu olaydan sonra köpeklere karşı bir mesafe oluşmuştu.

Ağabeyim, köpek fobisini yenebileyim diye terk edilmiş bir enik getirmişti.

Yavruya, okumayı söktükten sonra okuduğum ilk kitabın kahramanı Lassie’nin adını vermiştim.

O yaşlarda İngilizce bilmediğimden köpeğimi, yazıldığı gibi çağırırdım.

Çok akıllı, sevimli ve hızlı bir hayvandı. Benim sevmediğim kişileri o da sevmezdi.

Hayatımda edindiğim ilk ve son köpek oldu, Lassie.

Bundan yirmi yıl öncesine kadar köpeklerin mekânı bağ, bahçe, çiftlik ve köylerdi.

Etinden, sütünden ve yününden faydalandığımız hayvanları yerleşim yerlerinin dışına çıkardık.

Her türlü sağlık ve güvenlik sorunu oluşturabilen köpekleri, şehirlere davet ettik.

24 Haziran 2004 tarihinde çıkarılan 5199 sayılı Hayvan Hakları Yasası ile birlikte şehirlerimiz, köpek cenneti oldu.

İnsanlardan........

© Internethaber