Bebekken bir an önce büyümelerini beklediğimiz çocuklarımızın bize yaşattığı zorlukları gördüğümüzde keşke bebek kalsaydı dediğimiz anlarımız olmuştur. Onların ilk kez tutunarak ayağa kalkmaları, attıkları ilk adımlar, ilk kelimeleri elbette hayatımızın unutulamayacak anları. En değerli anılarımız. Ancak zaman geçip çocuklarımızın benlik algısı geliştikçe onlarla çelişkiler, zıtlaşmalar yaşamaya başlıyoruz. Bizim verdiğimizi yiyen, giyen, oynayan, bizimle gittiğimiz her yere gelen çocuklarımız özellikle ön ergenlik ve ergenlik döneminde bizleri çok zorlayabiliyor. Sanki bizim yetiştirip büyüttüğümüz çocuk değilmiş gibi bize değişik, anlamsız hatta yanlış gelen tavır ve davranışlar sergileyebilirler. Elimizden geldiği kadar bu tavır ve davranışları düzeltmeye çalışsak, dilimiz........

© Hürses