[Bu yazıyı yazarken ilkokul öğretmenim rahmetli babamın ruhuna rahmetler diliyorum.]

Öğretmenin başarısı, öğrencinin kalbine dokunmaktan geçer, bu öğretmenliğin sessiz gücüdür. Ve genelde tüm öğretim hayatımızda öğretmenlerimizi unuturken ilkokul öğretmenini kimse unutmaz. İlkokul, tüm hayatımızı etkileyen, bir yol çizgisi çizen dönemdir.

Aşağıdaki öykü buna dair iyi bir örnektir.

Alıntı- 3

Adam 48 yıl önceki ilkokul öğretmenini parkta görünce, utanarak yanına yaklaşıp "hocam beni tanıdınız mı?" dedi.

İhtiyar öğretmen:

- Hayır, tanımadım, der.

Adam:

- Hocam nasıl tanımazsınız! Ben ilkokul öğrenciniz Ayhan, der. Hocam sınıfımızda bir arkadaşın saati kaybolmuştu. Ben almıştım. Siz........

© Hürses